Nowedays there are 380 Carthusians monks and nuns in the world living in 22 houses: 17 are for men and 5 for women. Most of them are located in France (5) and Spain (4), but there are also 2 of them in South Korea (this is a “new generation” of monks). In Slovenia there is just one inhebited cloister in Pleterje near Nove Mesto. I checked in internet – it’s really worth visiting!
Obecnie na świecie żyje 380 kartuzów i kartuzek w 22 domach: 17 męskich i 5 żeńskich. Najwięcej jest ich we Francji (5) i Hiszpanii (4), ale aż 2 znajdują się też w Korei Południowej (to “nowa generacja” braci). Na Słowenii jest jeden działający klasztor w Pleterje koło Novego Mesta. Patrzyłam w internecie – warto go odzwiedzić!
Cartusians are one of the most severe religious rules, followed strictly for the last 1000 years. Monks spend most of their lives in separate cells praying, contemplaiting, learning and – in old days – re-writing books by hand. They are the most educated friars. Library in Žice contained once around 2000 books (equal to the Vatican library of that times).
Kartuzi to jedna z najbardziej surowych reguł zakonnych, ściśle przestrzegana od niemal 1000 lat. Ojcowie większość życia spędzają w oddzielnych celach modląc się, medytując, ucząc się i – dawniej – przepisując księgi. Należą do najlepiej wykształconych zakonników. Biblioteka w Žice zawierała niegdyś około 2000 woluminów (tyle, co ówczesna biblioteka watykańska).
Carthusians monks eat only two times per day, nutritious meals but without meat; they fast each Friday. Some of them live long years (learn a good recipe for longevity 😉 They walk outside cloister’s walls only once in two weeks and in case of urgency (e.g. to see the doctor). They meet with family only once a year. They don’t use mobile phones, TV or internet for private purpose.
Ojcowie Kartuzi jedzą tylko dwa razy dziennie, posiłki pożywne, ale bez mięsa; poszczą w każdy piątek. Wielu z nich dożywa sędziwego wieku (poznajcie receptę na długowieczność 😉 Poza mury klasztoru wychodzą raz na dwa tygodnie (na spacery) oraz w razie pilnych potrzeb (np. wizyty u lekarza). Z rodziną widują się tylko raz na rok. Nie używają komórek, telewizji i internetu do celów prywatnych.
Carthusians’ motto says: ” Cross lasts while the world changes”. I walk across the monastery in Žice and wonder if I could spend my entire life closed like thees monks. Would that drow me really closer to God? Is such sacrifice only for sake of sacrifice indeed so valuable? Or maybe I have never fully understood the essence of God…
Dewiza Kartuzów to: “Krzyż trwa, podczas gdy świat się zmienia”. Chodzę po kartuzji w Žice i rozmyślam, jak to jest spędzić całe życie w zamknięciu. Czy naprawdę by mnie to przybliżyło do Boga? Czy wyrzeczenie dla samego wyrzeczenia rzeczywiście ma taką wielką wartość? A może to mnie nigdy nie udało się zrozumieć prawdziwej istoty Boga…
5 September 2016 at 22:30
Interesting questions about this way of life, Awa. Nice post.
LikeLiked by 1 person
6 September 2016 at 14:48
Thanks a lot for reading 🙂
LikeLiked by 1 person
6 September 2016 at 11:28
It sounds like a tough way of life 😦
LikeLiked by 1 person
6 September 2016 at 14:49
Yes. Maybe that’s the reason why there are only 380 Carhusians nowedays, not a few millions …
LikeLiked by 1 person
8 September 2016 at 09:21
It’s difficult for me to imagine someone choosing voluntarily this way of life.
LikeLike
8 September 2016 at 15:21
But on the other hand, who nowedays could force you to become such a monk… except for God 😉
LikeLiked by 1 person
3 November 2016 at 18:53
Czerwony Klasztor to najbliższe miejsce spotkania z historią Kartuzów, wystarczy przejść przez kładkę nad Dunajcem ze Sromowiec. Podziwianie klasztoru i pozostałości zabudowań pozwoli porównać podobieństwa stylu budownictwa i myśli twórczej Kartuzów. Polecam przy okazji Trzy Korony
LikeLiked by 1 person
4 November 2016 at 19:59
Tomku, bardzo dziękuję za ciekawą informację. Sprawdziłam na Googlu – klasztor i cała okolica wyglądają zachęcająco. Postaram się jak najszybciej też tam zawitać:)
LikeLike
4 November 2016 at 23:21
Zdziwisz się jak bardzo zabudowania klasztorne przypominają te, które widziałaś. Wskazówki z Twojego bloga też będę chciał wykorzystać. Pozdrawiam . T
LikeLiked by 1 person
5 November 2016 at 15:10
Cieszę się, że mogłam być pomocna. Do usłyszenia przy kolejnych wpisach 🙂
LikeLiked by 1 person